Màu nền Màu tối Mặc định Xám nhạt Xanh nhạt Xanh đậm Vàng nhạt Màu sepia Vàng đậm Vàng ố

Font chữ: Palatino Linotype Bookerly Segoe UI Patrick Hand Times New Roman Verdana Tahoma Arial

Chiều cao dòng: 100 120 140 160 180 200

Kích cỡ chữ:

Margaux's pov

Nakangiwi ako habang nakikinig sa sunod sunod na pag mumura ni Naomi.

"Cazzo, prendi quel fottuto video adesso, Damian! Tangina." Pag mumura ulit nito bago ibaba ang telepono at akmang ibabato sa kung saan ng pigilan siya ni Yves.

"I don't understand a word she just said." I heard Keoni whisper to Dionne.

Walang gana lang naman si Dionne na nag babasa ng magazine bago umirap kay Keoni. "She said, 'Fucking take that fucking video down, Damian. Tangina.'"

"Whoa! You can understand her laloves ko? What language is that?" Parang tanga namang tanong ni Keoni at inagaw pa ang magazine na binabasa ni Dionne para pumwesto sa harapan ni Dionne.

Kinuha niya pa ang dalawang kamay ni Dionne at inilagay sa mag kabila niyang pisnge.

Parang tanga talaga.

"It's Italian and please, umalis ka diyan. I'm reading." Sagot naman ni Dionne sa kaniya.

"Wow! Can you say something in Italian? Please lalovessss kooo!" Pangungulit padin ni Keoni na abnormal sa kaniya.

Dionne rolled her eyes once again before pinching her cheeks.

"Sei fastidiosamente carino." Dionne said with a small smile.

"Ooohhh that sounds hot! What is it? What is it? What is it!?"

Dionne's cheeks reddened. "Search mo. Assignment mo ya--"

"She said you're annoyingly cute." Putol ko kay Dionne bago ngumisi sa kaniya.

Lumingon siya sa akin at sinamaan ako ng tingin pero nag belat lang naman ako sa kaniya at tumawa.

"Oh...uhm...hihihi, thank you." Kinikilig na sambit ni Keoni bago namula ang pisnge at parang tangang nakangiti.

Luh siya ang landi.

"Damn it." Pag mumura ng kakaupo lang na si Naomi sa tabi ko kkasunod si Yves na nakahawak sa kamay ni Naomi at pinapakalma siya. 

"Stop cursing Mako. Mawawala din yung video, okay? Chill ka lang. Wala naman din kayong ginawang extreme na kabastusan dun. It will be fin--"

"I'm not worried sa ginawa namin Yves. Kayo ang inaalala ko. I don't want some random creep watching that video while masturbating." Iritang putol ni Naomi kay Yves bago bumuntong hininga. 

"I'm sor--"

"Don't you dare apologize for the things that are not your fault." Muling putol nito bago pumikit at pinakalma ang sarili. 

Maya maya ay nag mulat siya ng mata bago hinila sa bewang si Yves at pinaupo sa may lap niya. "I'm sorry il mio tessoro. I love you."

"I love you too." Mahina pero malambing na tugon ni Yves sa kaniya. 

Napasimangot naman ako sa kanila. "Ang lalandi niyo mga punyeta. Buti pa sila Devo--" 

"Masakit pa ba ang ulo mo Mommy boo ko? Gusto mo pa ng kis--"

"Tangina niyong lahat." Mura ko kaya napalingon sa akin si Xariah at si Devon na nakaunan sa lap ni Xariah habang nag papahilot ng ulo. 

Inirapan ko siya at tumayo para mag lakad papunta sa private room dito sa jet. 

Pauwi palang kasi kami sa Manila. Gusto sana nilang mag stay dun ng matagal sa Italy pero may pasok kasi at may camping din kami bukas kaya need na naming umuwi. 

Medyo excited ako sa camping na yun dahil hindi ko pa nasusubukang mag camping. Ang dami ko ngang binili na gamit na nakita ko sa shoppee for camping daw. For sure matutuwa sila bukas.

Nakangiti kong binuksan ang pintuan ng private room at nakitang may tao pala dun kaya agad akong napatalikod.

"Oh, hi..ahm...sorry, I didn't know na andito ka pala. Sa kabila nalang ako tatamba--"

"It's fine. This room is big enough for two people...or more than two." She said before clearing her throat. 

"Are you sure?" Mahina kong tanong. 

"Yeah." Tipid niyang sagot bago bumalik sa binabasa niyang libro. 

Bahagya akong napangiti bago tuloyang pumasok sa loob ng kwarto. Dahan dahan akong umupo sa may gilid ng kama at inilabas ang cellphone ko at binuksan iyon. 

"Ugh, harder...deeper, shit, that's right baby. Fuck me mor--" Nanlaki ang mata ko at agad na pinatay ang cellphone ko. 

Damn it.

"A-ano yun...dun sa ano, sa link na sinabi ni Xariah..ahm. N-napindot ko siguro kanina. I swear, hindi akin yun..." Nauutal utal kong paliwanag. Ramdam ko ang pamumula ng mag kabila kong pisnge. 

"I didn't say it was yours." 

"I know pero ayaw ko lang na isipin mo na aking sex video yun eh." Nahihiya kong saad at napakamot pa sa ulo. 

"Ahm...Hindi ko din naisip na sayo yun." Sagot niya at mas itinaas ang libro niya para matakpan ang mukha niya. 

Mas lalo kong naramdaman ang pag iinit ng pisnge ko. 

Shutang ina ka talaga Margaux! Bakit mo din kasi inisip na iisipin niyang sayo talagang sex video yun! 

Stupid. Stupid. Stupid. Stupid fuck!

Rinig ko ang munti niyang pag tawa kaya napatigil ako sa pangbabash ko sa sarili ko at napatingin sa kaniya.

"Are you laughing?" Tanong ko na siyang ikinatawa niya ng malakas.

"You're so stupid. Bakit mo naman iniisip na iisipin kong sayo yun? May scandal ka ba?" She asked while still laughing.

Napatawa din ako. "Wala...pero yun pumasok sa utak ko eh."

Mas lalo siyang natawa at tinakpan ng unan ang mukha.

She always do that kapag hindi na niya kayang pigilan ang tawa niya.

I stop laughing and just stare at her.

I miss her.

Yes, kahit mag kalapit lang kami at mag kasama kami ay namimiss ko padin siya.

It's like she's here but not really here with me.

Nung matapos na siyang pag tawanan ako ay inalis na niya ang unan sa mukha niya. Namumula pa ang mukha niya ng humarap siya sa akin.

"You're such a dork." She said before shaking her head and smiling.

"Your dork," I answered too fast.

Napalunok ako ng lumabas iyon sa bibig ko. Nawala din ang ngiti sa labi niya at mukhang nagulat siya sa sinabi ko.

I would be shocked too.

Ilang araw din kasi kaming hindi nag uusap at nag papansinan kaya medyo nakakagulat nga ang biglaan kong pag banat na iyon sa kaniya kahit na lagi naman akong bumabanat ng ganun.

But it's different now though...the situation is different.

"Sorry...nasanay lang." Agad kong pag hinge ng paumanhin at tumikhim.

Nabalot kami ng katahimikan.

Tsk. Ayos na sana yung kanina eh. Piste, natanga nananaman kasi ako.

"No, it's ahm...fine. I mean, sanay na naman ako sa mga banat mo." Natango tango nitong saad.

"Cool...I guess." Hindi ko siguradong sagot sa kaniya.

"Yeah...cool." Sagot niya din bago nag iwas ng tingin.

Muli niyang kinuha ang libro niya at nag simulang mag basa. Ako naman ay nanatili lang na nakatingin sa kaniya.

Ilang oras nalang at nasa Manila na kami at nararamdaman ko na ito na ang huli naming pag uusap na kami lang dalawa. Not like those casual greetings and talks na parang mag kakilala nalang talaga.

"So ahm...how's life? School life?" I awkwardly asked.

Ayaw kong maging awkward yung last naming pag uusap pero ako 'tong si tanga na mas lalong pinapa-awkward ang sitwasyon.

"Hmm...life's good and so are my studies." She responds.

"Good...good..." Mahina kong tugon at kinagat ang ibaba kong labi.

"So ahm...how's your relationship with her?" Pag tatanong ko at nag iwas ng tingin sa kaniya.

"It's fine."

"Just fine?"

I heard her sigh before she puts down the book that she was reading.  "What do you want me to say? It was absolutely fantastic and magical? Because we both know that's not how relationships work."

"I'm just curious if your girlfriend is treating you right," I respond and sigh. "Sorry if I seem too nosy."

"She's not my girlfriend." 

"What?" Agad kong tanong at nakakunot ang noo na napatingin sa kaniya.

Nabinge ba ako or imagination ko lang na sinabi niya yun?

"Alexa and I are not dating. I just said that to hurt you."

"You what?"

Did I hear her right?

"It was a dumb move, I know and I'm sorry. Masyado lang akong nasaktan at nagalit nun sayo kaya ako nag sinungaling." She keept avoiding my eyes as she speaks.

I don't know what to say or to react.

I feel betrayed, hurt, happy, and relieved...

Muli kaming nabalot ng katahimikan. Nanatili siyang nakatingin sa kawalan habang ako ay nakatingin sa kaniya. Parehas naming alam kung anong sunod na sasabihin sa isa't isa.

Huminga ako ng malalim.

"You don't have to say sorry. You did the right thing." I finally respond after being quiet for a minute.

"What do you mean that I did the right thing?" She asked. 

"Nothing." Nag iwas ako ng tingin sa kaniya bago nag kibit balikat. "That means nothing..."

"Really? 'cause that didn't seem nothing to me." Saad nito kaya napatingin ako sa kaniya. 

"I know what you're hiding." Seryoso niyang sambit habang nakatingin ng diretso sa aking mga mata. 

"I'm not hiding anything." 

"We both know you have Margaux, and I know what it is." 

I don't know kung may alam nga siya sa nangyayari or hinuhuli niya lang ako. Basta ang nasisigurado ko ay kung gaano kalakas ang tibok ng puso ko sa kaba habang nakatingin siya sa akin at kinikilatis ako. 

Hindi ko na nakayanan ang tingin niya at tumayo nalang para sana lumabas ng mag salita siya ulit.

"I want to know kung kailan mo pa nalaman na siya ang may kagagawan ng lahat ng akala natin ay aksidente lang Margaux?" She asked and I froze to where I'm standing. 

"I don't know what you're talking about." Mahina kong sagot sa kaniya. 

I heard her laugh sarcastically. "Oh come on Margaux. You can lie to them, to her, but not to me. I know you too damn well." 

"No. You don't know Monique, you can't know." I answered and face her. 

"Why? Because it will put me in danger? Well, news flash. I'm already in danger and I won't let you risk your life for mine."

"No, you're not in danger as long as you keep your mouth shut. As long as wala kang ala--"

"That's too late for that Margaux dahil alam ko na lahat!" Putol niya sa akin. 

The book that she was reading was nowhere to be found as she stood up in front of me. 

"Alam kong ikaw ang nag bibigay ng mga informations kay Damian para sabihin kay Ate Dionne pati nadin ang mga galaw ni Kyline. Ikaw din ang nag padagdag ng bantay kay Yves at Keoni para masiguradong ligtas sila at alam kong ikaw din ang araw araw na bumibisita sa kwarto ko at hinihintay akong makatulog para masiguradong ligtas ako. I know all of it Margaux kaya wag mo ng ideny." 

"How?" Tanging tanong ko nalang sa kaniya.

"I heard you and Damian talking about it." She responds. 

"Ano pang alam mo Monique?"

"The fact na pwede mo namang ipadivorce kayo kung gugustuhin mo pero mas pinili mong manatili sa kaniya dahil natatakot kang may gawin siya sa akin. That you're just with her because of my safety." Mahina niyang sagot sa akin bago naupo sa kama. 

Napahilamos ako ng kamay sa mukha at napaupo nalang din sa may kama. Ito nanaman tayo, hindi ko nanaman alam kung anong sasabihin or gagawin ko. Nabablanko ang utak ko at tanging ang malakas na tibok ng puso ko ang naririnig ko. 

"Please...pretend that you don't know anything...please Mon, I don't want you to get hurt," I said, almost begging her. 

"And let you get hurt instead? No Marga--"

"It's better me than you Mi luna." Putol ko sa kaniya bago huminga ng malalim. "After all, it's my fault why we're in this mess. Let me fix it alone."

"Bu--"

"You won't say a word about this to anyone Monique. No one will know anything." Muli kong putol sa kaniya.

Kita kong gusto pa niyang mag protesta pero napansin niya kung gaano ako kaseryoso. Iniyukom niya ang kamay niya bago siya huminga ng malalim at labag sa loob na tumango. 

"Promise me."

"Do I really need to?" 

"Promise me." Pag uulit ko lang na sambit. 

Nag iwas siya ng tingin sa akin. "I promi--"

Naputol ang sinasabi niya ng hawakan ko ng marahan ang mukha niya at ipinaharap sa akin. 

"Look me in the eye and promise me, Monique." 

Mag katitigan kami at kita ko ang lungkot, sakit, takot at galit sa mga mata niya. 

I don't know why those emotions can be seen in her eyes but I can assure her that she won't be hurt by anyone. Hindi niya kailangan matakot dahil gagawin ko ang lahat basta hindi siya mapahamak. 

"I promise." Bulong nito na halos hindi ko na marinig. 

Marahan akong tumango tango bago binitawan ang mukha niya at lumayo sa kaniya. Napalunok ako ng makita ko ang pag kagat niya sa labi niya. 

Muntik na umiral ang kalandian ko. Mabuti nalang napigilan ko. 

"Does this mean we're okay?" I asked her to distract me from pulling her close to me and kissing her.

"We're always okay Margaux." Sagot naman niya. 

"So ahm...can we kiss now?" Saad ko bago ko pa man mapigilan ang malandi kong sarili. 

Tinaasan niya ako ng kilay. "Friends don't kiss Margaux."

"Oh...we're friends pala? Akala ko we're okay as a lover eh kasi you know, hindi naman talaga kayo nung babaeng unlimited sa ngiti na yun tapos hindi ko naman mahal si Deneleig-- "

"Kahit na hindi mo siya mahal Margaux kasal padin kayo. Ayaw kong maging kabit mo." Putol nito sa akin at sinamaan pa ako ng tingin. 

I sigh. "So ahm...we can't kiss?"

Umirap siya sa akin at tumayo. "Friends Margaux, friends."

"Worth a shot." Bulong ko nalang bago ngumiti sa kaniya. 

At least we're okay...right?