Someone Forbidden
Chapter 6
"GUMAGANDA siya, noh?" Mabilis kong itinapon ang stick ng sigarilyo sa lupa at saka inapakan iyon. "Kuya!" Si Kuya Hunter. Hindi naman niya siguro nakita ang paninigarilyo ko dahil nakatalikod ako sa gawi niya. Well, malakas pa sakin manigarilyo si kuya Hunter noon. Noong wala pa siyang asawa. Saka isa pala sa batas dito sa Villa ang bawal na paninigarilyo. "Nandiyan ka pala, ginulat mo naman ako."Nasa lanai kami ng mansionnina Grandma D at Grandpa D na katapat lang ng mansion namin. Umayos ako ngtayo at saka namulsa.
Si kuya Hunter ang panganay kong kapatid, may asawa na siya at isang anak na lalaki. Dito rin sila ngayon nakatira sa Hacienda, may bahay din sila dito mismo sa Villa na nasa likuran ng mansion nina uncle Hendrick. "Ano palang sinasabi mo?" Tanong ko. "Sabi ko si Kara, lumalaking maganda." Sagot niya. Namulsa rin siya saka tumanaw sa malawak na lupain ng Hacienda Montemayor, tanaw kasi iyon mula dito sa lanai. Wala kasing masyadong puno kundi mga halamanan lang na dire-diretso sa hardin hanggang sa mismong patungo sa hacienda. "Yeah, maganda naman talaga siya." Sagot ko. Bata palang si Kara ay alam ko ng lalaki siyang maganda. Maliit ang mukha niya at maganda ang mga mata gayoon din ang hugis ng ilong at mga labi. May pagka-bratinella ang mukha nito pero nadadala ng maamo nitong mga mata at kimi nitong pagngiti. Nakakatuwa rin na lumalakas na si Kara ngayon kesa noon. Ang dating payat na bata ay medyo may laman na ngayon at nagkakakulay na rin ang dating maputla nitong balat na unti-unting nababanat sa pagdaan ng panahon. "Ingatan mo sa Maynila iyan, 'wag mong papaligawan." Nakangisi akong lumingon kay kuya Hunter. "Over my dead body." Hunter smirked. "Siguraduhin mo,Santi." "Of course! Baby ko iyon, eh." I retorted. "Hindi ko yata maaatim na maloko lang siya ng kung sino mang lalaki." Totoo sa loob ko iyon. Oo inaamin ko namang dati ay parang ginamit ko lang si Kara. Diba nga kinausap ako ni uncle Hendrick na bantayan ko ang kapatid ng asawa niya? Iyong libangin ko si Kara kasi mukhang magaan ang loob nito sakin. Ginawa ko iyon nong una kasi may kapalit; iyong pagbalik sakin ng kotse ko saka pagkatanggal ng pagkaka-grounded ko. Sumunod naman sa usapan si Uncle H kasi kinausap niya sina daddy na hayaan na akong bumalik sa Maynila. Pero somehow ay nalungkot akong mapalayo na kay Kara. Nasanay na rin kasi ako sa kanya e. Nong mga panahon kasing magkasama kami ay natutuwa talaga ako sa kanya. Kapag nangangabayo kami sa kaparangan ay ang saya-saya ko. Masaya akong marinig ang halakhak niya at matinis na tili. Masaya ako na masaya siya. Sa huli talagang naging parang 'kuya' na talaga ako sa kanya, at siya naman ay naging babysister sakin. Sabik din kasi ako sa kapatid na babae. "May pumoporma ba raw sa kanya?" Napalingon ulit ako kay kuya Hunter. Isa pa sa ikinababahala ko habang nasa Maynila ako ay ang isiping baka magka-boyfriend ang baby sis ko. Ayoko kaya! Kaya nga nong nalaman kong pumapasok na siya sa school ay nag-alala talaga ako. "Ayaw aminin eh." Inis kong sagot kay kuya Hunter. "Tingin ko iyong apo ni Gov." Nalasahan ko ang pait sa huling pangungusap ko. "Sinabi naman niyang hindi, 'di ba?" "Kay Kara e may tiwala ako, don sa lalaki wala!" Dumura pa ako. Nababanas ako sa Tyron na iyon. Tuwi na lang susundo ako kay Kara palaging pahara-hara ang apong iyon ni Governor. Tsk.Ang akala ni Kara hindi ko alam na ang Tyron na iyon ang apo ni Gov na tinutukoy ni Camilla kanina. Hah! As if makakapagtago siya sa akin."Kaya payag ka ng tumira sa condo mo si Kara?" "May magagawa pa ba ako ron?" "Wala, inispoiled mo, eh." Ngumisi siya. "Tsss." Anyway, okay na rin iyon ng mabakuran ko siya. "Manenelikado ang mga babae mo, humanap ka ng di mapagse-selosan si Kara. Wag ka ng hahanap ng kagaya nina Holly at Kyla." Ah, isa pa pala iyon na maaaring problemahin ko. Madalas kasi sa sobrang closeness namin ni Kara ay napagse-selosan siya ng mga nagiging girlfriend ko. Napailing na lang ako, bakit kasi hindi nauunawaan ng mga nakaka-relayson ko na kapatid lang ang turing ko kay Kara? Women! Sumandal ako sa poste ng lanai saka nagkamot ng baba. "Kara is just like a baby sister to me, ewan ko bakit di nila maintindihan iyon." Maiksing tumawa si kuya Hunter saka ako tintigan nang well, medyo creepy. "Ikaw ba ay naiintindihan mo?" Kinunutan ko siya ng noo. "What do you mean?" Mula ng mag-asawa ang kumag na ito ay nahilig na siya sa paligoy-ligoy which is very womanly! Tsk. "You know what, dude? Kumo-corny ka na!" Ngisi lang ang tugon niya sakin. "Nothing. Sige na, puntahan mo na si Kara at baka hinahanap ka na non." "Fine." I rolled my eyeballs, corny na nga ang gulo pa! ... PUMANHIK agad ako sa second floor ng blue mansion, dito nakatira si Kara kina uncle H. Ang alam ko magbibihis lang siya dahil may group project sila ng ilang classmates niya. Dahil hindi hinahayaan si Kara na gumala ay madalas na mga kaklase niya ang pumupunta dito sa hacienda. Dumeretso agad ako sa kuwarto niya na nasa dulo ng pasilyo. Pagpihit ko ng seradura ay bumukas agad iyon. Sabagay, hindi talaga ugali ni Kara ang nagla-lock. Walang tao sa loob ng kuwarto niya, tumuloy ako sa kama at nahiga don. Nakakahilo ang pinaghalong color pink at orange mula sa dingding, kurtina mga kobre-kama ng kuwarto niya. Ipinatong ko ang isa kong braso sa aking noo. Tuwing pumapasok na lang lang ako dito e inaantok ako. Masyado kasing matapang ang amoy at kulay. Ewan ko ba kay Kara, ang hilig sa iba't-ibang uri ng pabango tapos ipapaligo niya rito sa kuwarto niya. "Kuya!" "Ano ba! Nakakagulat ka!" Bumalikwas agad ako ng bangon. "Sa banyo ka galing?" Tumagos ang tingin ko sa nilabasan niya, iyong pinto sa tabi ng malaking flat screen TV. Silly me. Obvious naman talaga, naka-tuwalya pa nga siya. Tatawa-tawa siyang lumapit sakin. Humahalimuyak ang amoy niya na hula ko ay sa sabong ginamit niya... hmn, pati sabo pangdalaga na talaga. "Ah... naligo ka." Binistahan ko ang ayos niya, nakabalot siya ng maiksing tuwalyang kulay violet sa katawan niya pero hindi naman basa ang kanyang buhok na nakatirintas. Nakapamewang siya sa harapan ko na parang modelo lang, infairness dahil nagkakalaman na talaga siya base sa braso niya na medyo lumalaki na... at kumikinis yata lalo? Saka nagkaka-korte na rin ang katawan. "Nagbabad lang ako sa bathtub, ang init kasi." Dumeretso si Kara sa malaking closet at saka nagsimulang mangalkal don ng isusuot. Napailing na lang ako habang nakamasid sa kanya partikular sa makikinis na likuran ng kanyang binti. Wala lang sa kanya ang presensiya ko. Ni balewala sa kanya na nakatuwalya lang siya at may kasama siyang lalaki dito sa kuwarto niya. Sabagay, wala namang malisya samin. Sabi ko nga, para na kaming magkapatid. Itinuturing niya akong kuya at ako naman ay itinuturing siyang nakababatang kapatid na babae. Sanay na rin si Kara na nag-aalis ako ng T-shirt sa harapan niya, gayunpaman ay hindi ko pa siya nakikitang nakahubad talaga. Mga ganito lang, nakatuwalya o kaya naka-panty kapag naliligo kami sa talon sa dulo ng hacienda. "Kuya! Anong mas maganda?' Lumapit siya sakin habang bitbit ang dalawang bestidang naka-hanger. "Pasalubong 'tong mga ito sa akin ng mommy mo noong galing sila sa Europe ng daddy mo." Kulay peach at kulay yellow na spaghetti dress, kahit ano naman bagay sa kanya. Slim kasi siya saka katamtaman ang kutis ng balat. "Kahit ano." Sagot ko. Pero na-curious din ako kung ano ang itsura niya kapag suot niya na iyon, siguro ang ganda-ganda niya. Mukha kasing manika si Kara kapag naka-bestida. Cute siya lalo kapag spaghetting suot niya o sleeveless kasi maganda ang mga balikat niya, babaeng-babae kahit na nagda-dalaga palang. Nanulis ang nguso niya na tila di nagustuhan ang pa-balewalang pag-sagot ko, pero lalo lang siyang naging cute sa paningin ko dahil sa pagkakanguso niya. Basta cute na cute ako sa kanya kapag sumisimangot siya nang ganito. "Sige, iyong yellow na lang." Sabi ko para lang mawala iyong inis niya. Mahirap pa naming inisin si Kara, nagiging tigre! "Hmp!" Pairap niya akong tinalikuran. "Kainis ka talagang tanungin kahit kailan!" Sa paglalakad niya pabalik sa closet ay hindi ko maiwasang wag siyang sundan ulit ng tingin. Lumalaki na nga talaga si Kara, at lumalaki talaga siyang maganda. Nagda-dalaga na nga. Kuya Hunter was right, dapat binabantayan na siya. Siguro nga ay meron ng nanliligaw sa kanya pero nahihiya lang siya o kaya ayaw niya lang talagang sabihin sakin dahil alam niyang se-sermunan ko siya. "Kara? Are you telling the truth na wala talagang nanliligaw sa'yo?" I asked it again. Bahala siyang marindi. Tumayo ako at sumunod sa kanya. "Wag ka ng maglihim sakin, bantay-sarado ka sakin sa Maynila!" Pananakot ko sa kanya. "Pakakainis ko ng bala ang mga lalaking magtatangkang ligawan ka tapos didigahan ka! Naku, lagot sila sakin!" Narinig ko ang mahinang paghagikhik niya, na cute na naman sa pandinig ko. Hay, lahat na lang ng tungkol kay Kara ay cute. Magalit, tumawa o tumitili cute pa rin siya. "Wala nga kuya Santi. Kulit-kulit mo, ah!" "Baka naman iyong Tyron na iyon." Nanghuhuling sabi ko. "Babalian ko ng buto iyon kapag nalaman kong pinopormahan ka! Mukha palang non mukhang chikboy na! Dapat di ka nagtitiwala don!" Lumapit pa ako hanggang sa halos malinaw na sa pang-amoy ko ang sabong ginamit niya sa pagligo. Bahagya akong tumungo dahil mas maliit siya sakin. Pero natigilan ako dahil hanggang leeg ko na pala siya, lumalaki na talaga ang baby ko. Ang tangkad na! Humarap siya sakin ng nakataas ang kilay. Bigla akong natameme sa pagharap niya, nabigla ako dahil masyado na pala akong malapit sa kanya. "Kahit sinapak mo na nga siya, Montemayor!" Singhal niya sakin. Hindi ako nakasagot. Parang biglang hindi si Kara ang kaharap ko ngayon. Bahagyang pouted ang kanyang mga labi. Hindi naman siya galit pero nakasimangot siya sakin ngayon. Hindi ko alam pero para akong nae-engkanto habang nakatingin sa mukha niya. Parang may nagsaboy ng mahiwagang buhangin kaya na-estatwa ako bigla. Kumabog ang dibdib ko at nawala sa normal ang pagtibok ng puso ko. "Ha?" Parang tangang tanong ko. Ano nga pala iyong pinag-uusapan namin? Darn it! What the hell is happening to me? Si Kara lang ito! Bakit ako nagkakaganito?! Bakit nagkakaganito ako dahil lang sa pagkakatitig ko sa magandang mukha ni Kara. Na parang hindi na siya iyong batang palagi kong kasama noon. Na parang hindi na siya iyong baby sister na inaalagaan at nililibang ko noon. Na parang ibang-iba na talaga siya ngayon. "Kuya? Are you alright?" Napalunok ako nang lumapit siya sakin at ilapat niya ang likuran ng palad niya sa aking noo. "Kuya? May masakit ba sa'yo?" Nakita ko sa magagandang mga mata niya ang pag-aalala. "I-I'm fine..." Para akong napapaso sa pagdantay ng kamay niya sakin kaya agad ko iyong tinabig. Nagtataka naman siya sa ginawa ko. "Pinagpapawisan ka..." Akmang hahawakan niya ulit ako pero mabilis akong umatras. Lalo naming bumadha ang pagtataka sa kanyang mukha. Pero wala akong maisip na isagot sa kanya, nawala lahat ng katwiran sa isip ko. "I said... I'm fine." Iyon ang nanulas sa mga labi ko saka ako tumalikod. Pero napigilan niya ako sa braso. "Kuya?" Iyong kuryente? Saan nagmula iyon? Bakit para akong naku-kuryente? Bumaba ang paningin ko sa kamay niyang nakahawak sakin. Ang lambot at ang nipis ng palad niya... magaan lang ang pagkakahawak niya pero daig ko pa ang nakadikit sa binalatang wire na may ground. "Babalik muna ako sa bahay, Kara." Mahinang sabi ko. "Medyo sumakit iyong ulo ko... Baka jetlag, o kulang sa tulog. I'll go ahead!" Nakahinga ako nang maluwag ng bitiwan niya ako. "Sige... rest well." Tuloy-tuloy ako sa pinto palabas ng kuwarto niya. Para na akong mabibingi sa lakas ng tibok ng puso ko at naiinis ako dahil hindi ko alam kung para saan iyon! Habang pababa ako ng hagdananay nakasalubong ko pa si Camilla, ang ate ni Kara. Nakangiti siya sa akin perohindi ko na siya pinansin pa. Wala ako sa sarili hanggang sa tuluyan na akongmakalabas ng mansion at makatawid sa mansion namin. "Shit!" Paangil na sambit ko. Bakit biglang nagbago ang tingin ko sa kanya? Bakit parang biglang nagka-malisya? Hindi naman ganito dati eh. "Anong nangyayari sakin? Bata pa si Kara, Santi! Wag mo sabihing pati siya ay balak mong patusin?! Mahiya ka sa balat mo!" Kung may makakakita man sakin ngayon ay malamang na isiping nababaliw na ako sa pagkausap ko sa sarili ko. Ano bang kasing nangyari? Bakit biglang naging ganon? Bakit ganito? Ano na lang kapag tumira na si Kara sa mismong condo ko?!JAMILLEFUMAH
"GUMAGANDA siya, noh?" Mabilis kong itinapon ang stick ng sigarilyo sa lupa at saka inapakan iyon. "Kuya!" Si Kuya Hunter. Hindi naman niya siguro nakita ang paninigarilyo ko dahil nakatalikod ako sa gawi niya. Well, malakas pa sakin manigarilyo si kuya Hunter noon. Noong wala pa siyang asawa. Saka isa pala sa batas dito sa Villa ang bawal na paninigarilyo. "Nandiyan ka pala, ginulat mo naman ako."Nasa lanai kami ng mansionnina Grandma D at Grandpa D na katapat lang ng mansion namin. Umayos ako ngtayo at saka namulsa.
Si kuya Hunter ang panganay kong kapatid, may asawa na siya at isang anak na lalaki. Dito rin sila ngayon nakatira sa Hacienda, may bahay din sila dito mismo sa Villa na nasa likuran ng mansion nina uncle Hendrick. "Ano palang sinasabi mo?" Tanong ko. "Sabi ko si Kara, lumalaking maganda." Sagot niya. Namulsa rin siya saka tumanaw sa malawak na lupain ng Hacienda Montemayor, tanaw kasi iyon mula dito sa lanai. Wala kasing masyadong puno kundi mga halamanan lang na dire-diretso sa hardin hanggang sa mismong patungo sa hacienda. "Yeah, maganda naman talaga siya." Sagot ko. Bata palang si Kara ay alam ko ng lalaki siyang maganda. Maliit ang mukha niya at maganda ang mga mata gayoon din ang hugis ng ilong at mga labi. May pagka-bratinella ang mukha nito pero nadadala ng maamo nitong mga mata at kimi nitong pagngiti. Nakakatuwa rin na lumalakas na si Kara ngayon kesa noon. Ang dating payat na bata ay medyo may laman na ngayon at nagkakakulay na rin ang dating maputla nitong balat na unti-unting nababanat sa pagdaan ng panahon. "Ingatan mo sa Maynila iyan, 'wag mong papaligawan." Nakangisi akong lumingon kay kuya Hunter. "Over my dead body." Hunter smirked. "Siguraduhin mo,Santi." "Of course! Baby ko iyon, eh." I retorted. "Hindi ko yata maaatim na maloko lang siya ng kung sino mang lalaki." Totoo sa loob ko iyon. Oo inaamin ko namang dati ay parang ginamit ko lang si Kara. Diba nga kinausap ako ni uncle Hendrick na bantayan ko ang kapatid ng asawa niya? Iyong libangin ko si Kara kasi mukhang magaan ang loob nito sakin. Ginawa ko iyon nong una kasi may kapalit; iyong pagbalik sakin ng kotse ko saka pagkatanggal ng pagkaka-grounded ko. Sumunod naman sa usapan si Uncle H kasi kinausap niya sina daddy na hayaan na akong bumalik sa Maynila. Pero somehow ay nalungkot akong mapalayo na kay Kara. Nasanay na rin kasi ako sa kanya e. Nong mga panahon kasing magkasama kami ay natutuwa talaga ako sa kanya. Kapag nangangabayo kami sa kaparangan ay ang saya-saya ko. Masaya akong marinig ang halakhak niya at matinis na tili. Masaya ako na masaya siya. Sa huli talagang naging parang 'kuya' na talaga ako sa kanya, at siya naman ay naging babysister sakin. Sabik din kasi ako sa kapatid na babae. "May pumoporma ba raw sa kanya?" Napalingon ulit ako kay kuya Hunter. Isa pa sa ikinababahala ko habang nasa Maynila ako ay ang isiping baka magka-boyfriend ang baby sis ko. Ayoko kaya! Kaya nga nong nalaman kong pumapasok na siya sa school ay nag-alala talaga ako. "Ayaw aminin eh." Inis kong sagot kay kuya Hunter. "Tingin ko iyong apo ni Gov." Nalasahan ko ang pait sa huling pangungusap ko. "Sinabi naman niyang hindi, 'di ba?" "Kay Kara e may tiwala ako, don sa lalaki wala!" Dumura pa ako. Nababanas ako sa Tyron na iyon. Tuwi na lang susundo ako kay Kara palaging pahara-hara ang apong iyon ni Governor. Tsk.Ang akala ni Kara hindi ko alam na ang Tyron na iyon ang apo ni Gov na tinutukoy ni Camilla kanina. Hah! As if makakapagtago siya sa akin."Kaya payag ka ng tumira sa condo mo si Kara?" "May magagawa pa ba ako ron?" "Wala, inispoiled mo, eh." Ngumisi siya. "Tsss." Anyway, okay na rin iyon ng mabakuran ko siya. "Manenelikado ang mga babae mo, humanap ka ng di mapagse-selosan si Kara. Wag ka ng hahanap ng kagaya nina Holly at Kyla." Ah, isa pa pala iyon na maaaring problemahin ko. Madalas kasi sa sobrang closeness namin ni Kara ay napagse-selosan siya ng mga nagiging girlfriend ko. Napailing na lang ako, bakit kasi hindi nauunawaan ng mga nakaka-relayson ko na kapatid lang ang turing ko kay Kara? Women! Sumandal ako sa poste ng lanai saka nagkamot ng baba. "Kara is just like a baby sister to me, ewan ko bakit di nila maintindihan iyon." Maiksing tumawa si kuya Hunter saka ako tintigan nang well, medyo creepy. "Ikaw ba ay naiintindihan mo?" Kinunutan ko siya ng noo. "What do you mean?" Mula ng mag-asawa ang kumag na ito ay nahilig na siya sa paligoy-ligoy which is very womanly! Tsk. "You know what, dude? Kumo-corny ka na!" Ngisi lang ang tugon niya sakin. "Nothing. Sige na, puntahan mo na si Kara at baka hinahanap ka na non." "Fine." I rolled my eyeballs, corny na nga ang gulo pa! ... PUMANHIK agad ako sa second floor ng blue mansion, dito nakatira si Kara kina uncle H. Ang alam ko magbibihis lang siya dahil may group project sila ng ilang classmates niya. Dahil hindi hinahayaan si Kara na gumala ay madalas na mga kaklase niya ang pumupunta dito sa hacienda. Dumeretso agad ako sa kuwarto niya na nasa dulo ng pasilyo. Pagpihit ko ng seradura ay bumukas agad iyon. Sabagay, hindi talaga ugali ni Kara ang nagla-lock. Walang tao sa loob ng kuwarto niya, tumuloy ako sa kama at nahiga don. Nakakahilo ang pinaghalong color pink at orange mula sa dingding, kurtina mga kobre-kama ng kuwarto niya. Ipinatong ko ang isa kong braso sa aking noo. Tuwing pumapasok na lang lang ako dito e inaantok ako. Masyado kasing matapang ang amoy at kulay. Ewan ko ba kay Kara, ang hilig sa iba't-ibang uri ng pabango tapos ipapaligo niya rito sa kuwarto niya. "Kuya!" "Ano ba! Nakakagulat ka!" Bumalikwas agad ako ng bangon. "Sa banyo ka galing?" Tumagos ang tingin ko sa nilabasan niya, iyong pinto sa tabi ng malaking flat screen TV. Silly me. Obvious naman talaga, naka-tuwalya pa nga siya. Tatawa-tawa siyang lumapit sakin. Humahalimuyak ang amoy niya na hula ko ay sa sabong ginamit niya... hmn, pati sabo pangdalaga na talaga. "Ah... naligo ka." Binistahan ko ang ayos niya, nakabalot siya ng maiksing tuwalyang kulay violet sa katawan niya pero hindi naman basa ang kanyang buhok na nakatirintas. Nakapamewang siya sa harapan ko na parang modelo lang, infairness dahil nagkakalaman na talaga siya base sa braso niya na medyo lumalaki na... at kumikinis yata lalo? Saka nagkaka-korte na rin ang katawan. "Nagbabad lang ako sa bathtub, ang init kasi." Dumeretso si Kara sa malaking closet at saka nagsimulang mangalkal don ng isusuot. Napailing na lang ako habang nakamasid sa kanya partikular sa makikinis na likuran ng kanyang binti. Wala lang sa kanya ang presensiya ko. Ni balewala sa kanya na nakatuwalya lang siya at may kasama siyang lalaki dito sa kuwarto niya. Sabagay, wala namang malisya samin. Sabi ko nga, para na kaming magkapatid. Itinuturing niya akong kuya at ako naman ay itinuturing siyang nakababatang kapatid na babae. Sanay na rin si Kara na nag-aalis ako ng T-shirt sa harapan niya, gayunpaman ay hindi ko pa siya nakikitang nakahubad talaga. Mga ganito lang, nakatuwalya o kaya naka-panty kapag naliligo kami sa talon sa dulo ng hacienda. "Kuya! Anong mas maganda?' Lumapit siya sakin habang bitbit ang dalawang bestidang naka-hanger. "Pasalubong 'tong mga ito sa akin ng mommy mo noong galing sila sa Europe ng daddy mo." Kulay peach at kulay yellow na spaghetti dress, kahit ano naman bagay sa kanya. Slim kasi siya saka katamtaman ang kutis ng balat. "Kahit ano." Sagot ko. Pero na-curious din ako kung ano ang itsura niya kapag suot niya na iyon, siguro ang ganda-ganda niya. Mukha kasing manika si Kara kapag naka-bestida. Cute siya lalo kapag spaghetting suot niya o sleeveless kasi maganda ang mga balikat niya, babaeng-babae kahit na nagda-dalaga palang. Nanulis ang nguso niya na tila di nagustuhan ang pa-balewalang pag-sagot ko, pero lalo lang siyang naging cute sa paningin ko dahil sa pagkakanguso niya. Basta cute na cute ako sa kanya kapag sumisimangot siya nang ganito. "Sige, iyong yellow na lang." Sabi ko para lang mawala iyong inis niya. Mahirap pa naming inisin si Kara, nagiging tigre! "Hmp!" Pairap niya akong tinalikuran. "Kainis ka talagang tanungin kahit kailan!" Sa paglalakad niya pabalik sa closet ay hindi ko maiwasang wag siyang sundan ulit ng tingin. Lumalaki na nga talaga si Kara, at lumalaki talaga siyang maganda. Nagda-dalaga na nga. Kuya Hunter was right, dapat binabantayan na siya. Siguro nga ay meron ng nanliligaw sa kanya pero nahihiya lang siya o kaya ayaw niya lang talagang sabihin sakin dahil alam niyang se-sermunan ko siya. "Kara? Are you telling the truth na wala talagang nanliligaw sa'yo?" I asked it again. Bahala siyang marindi. Tumayo ako at sumunod sa kanya. "Wag ka ng maglihim sakin, bantay-sarado ka sakin sa Maynila!" Pananakot ko sa kanya. "Pakakainis ko ng bala ang mga lalaking magtatangkang ligawan ka tapos didigahan ka! Naku, lagot sila sakin!" Narinig ko ang mahinang paghagikhik niya, na cute na naman sa pandinig ko. Hay, lahat na lang ng tungkol kay Kara ay cute. Magalit, tumawa o tumitili cute pa rin siya. "Wala nga kuya Santi. Kulit-kulit mo, ah!" "Baka naman iyong Tyron na iyon." Nanghuhuling sabi ko. "Babalian ko ng buto iyon kapag nalaman kong pinopormahan ka! Mukha palang non mukhang chikboy na! Dapat di ka nagtitiwala don!" Lumapit pa ako hanggang sa halos malinaw na sa pang-amoy ko ang sabong ginamit niya sa pagligo. Bahagya akong tumungo dahil mas maliit siya sakin. Pero natigilan ako dahil hanggang leeg ko na pala siya, lumalaki na talaga ang baby ko. Ang tangkad na! Humarap siya sakin ng nakataas ang kilay. Bigla akong natameme sa pagharap niya, nabigla ako dahil masyado na pala akong malapit sa kanya. "Kahit sinapak mo na nga siya, Montemayor!" Singhal niya sakin. Hindi ako nakasagot. Parang biglang hindi si Kara ang kaharap ko ngayon. Bahagyang pouted ang kanyang mga labi. Hindi naman siya galit pero nakasimangot siya sakin ngayon. Hindi ko alam pero para akong nae-engkanto habang nakatingin sa mukha niya. Parang may nagsaboy ng mahiwagang buhangin kaya na-estatwa ako bigla. Kumabog ang dibdib ko at nawala sa normal ang pagtibok ng puso ko. "Ha?" Parang tangang tanong ko. Ano nga pala iyong pinag-uusapan namin? Darn it! What the hell is happening to me? Si Kara lang ito! Bakit ako nagkakaganito?! Bakit nagkakaganito ako dahil lang sa pagkakatitig ko sa magandang mukha ni Kara. Na parang hindi na siya iyong batang palagi kong kasama noon. Na parang hindi na siya iyong baby sister na inaalagaan at nililibang ko noon. Na parang ibang-iba na talaga siya ngayon. "Kuya? Are you alright?" Napalunok ako nang lumapit siya sakin at ilapat niya ang likuran ng palad niya sa aking noo. "Kuya? May masakit ba sa'yo?" Nakita ko sa magagandang mga mata niya ang pag-aalala. "I-I'm fine..." Para akong napapaso sa pagdantay ng kamay niya sakin kaya agad ko iyong tinabig. Nagtataka naman siya sa ginawa ko. "Pinagpapawisan ka..." Akmang hahawakan niya ulit ako pero mabilis akong umatras. Lalo naming bumadha ang pagtataka sa kanyang mukha. Pero wala akong maisip na isagot sa kanya, nawala lahat ng katwiran sa isip ko. "I said... I'm fine." Iyon ang nanulas sa mga labi ko saka ako tumalikod. Pero napigilan niya ako sa braso. "Kuya?" Iyong kuryente? Saan nagmula iyon? Bakit para akong naku-kuryente? Bumaba ang paningin ko sa kamay niyang nakahawak sakin. Ang lambot at ang nipis ng palad niya... magaan lang ang pagkakahawak niya pero daig ko pa ang nakadikit sa binalatang wire na may ground. "Babalik muna ako sa bahay, Kara." Mahinang sabi ko. "Medyo sumakit iyong ulo ko... Baka jetlag, o kulang sa tulog. I'll go ahead!" Nakahinga ako nang maluwag ng bitiwan niya ako. "Sige... rest well." Tuloy-tuloy ako sa pinto palabas ng kuwarto niya. Para na akong mabibingi sa lakas ng tibok ng puso ko at naiinis ako dahil hindi ko alam kung para saan iyon! Habang pababa ako ng hagdananay nakasalubong ko pa si Camilla, ang ate ni Kara. Nakangiti siya sa akin perohindi ko na siya pinansin pa. Wala ako sa sarili hanggang sa tuluyan na akongmakalabas ng mansion at makatawid sa mansion namin. "Shit!" Paangil na sambit ko. Bakit biglang nagbago ang tingin ko sa kanya? Bakit parang biglang nagka-malisya? Hindi naman ganito dati eh. "Anong nangyayari sakin? Bata pa si Kara, Santi! Wag mo sabihing pati siya ay balak mong patusin?! Mahiya ka sa balat mo!" Kung may makakakita man sakin ngayon ay malamang na isiping nababaliw na ako sa pagkausap ko sa sarili ko. Ano bang kasing nangyari? Bakit biglang naging ganon? Bakit ganito? Ano na lang kapag tumira na si Kara sa mismong condo ko?!JAMILLEFUMAH
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Xyz