Obey Him
"THAT MOTHERFUCKING BEAST!"
Bumalik si Valentina matapos lang ang ilang oras. May ibinato siyang envelope sa harapan ko. Sumabog sa sahig ang laman niyong mga papel. Hindi ko man mabistahan nang isa-isa ang mga papel ay sapat na ang ilang parte na nahagip ng mga mata ko.
"S-saan mo nakuha 'yan?"
"I found that envelople in Calder's cabin. Fortunately, he's no longer there when I arrived." Sinipa niya ang mga papel sa sahig para magkahiwa-hiwalay. Inilapit niya sa akin ang mga iyon gamit ang paa niya na may suot na pulang high heel stilettos.
Ang mga papeles na nasa harapan ko ay ang mga ebidensiyang sinabi ni Calder sa akin noong huling pag-uusap namin. Ang mga ito ang nagsasabing hindi nagpakamatay si Mama. Hindi nagpakamatay kundi pinatay.
"I'm still in shock, you know?" Tumawa pa si Valentina at umiling-iling. "He's really a motherfucking beast!"
Nanghihina akong tumingala sa kanya. "Can you read those papers for me?"
"What?"
"Sinabi ba diyan na si Jackson ang pumatay kay Mama?" mahinang tanong ko.
Napalunok siya at napatitig sa mga papeles na nasa sahig.
"Hindi sinabi, di ba? Sinabi diyan na pinatay si Mama, na hindi siya totoong nagpakamatay, pero hindi sinabi na si Jackson ang pumatay sa kanya!"
"Sino sa tingin mo ang gumawa?" Pinulot niya isa-isa ang mga papeles. "Sino, Fran? May gagawa pa bang iba kung hindi siya? Siya lang ang intensiyon. Siya lang!"
Pumatak ang mga luha ko. "He told me it wasn't him..."
And I believed him that time... but now? I don't know.
"Goddammit! You are fully aware that his words never supported his actions. You fucking know it but you're not doing anything! You're letting him deceive you!"
Lumuluha akong umiling.
"No!" Valentina snapped. "We are not talking about a normal guy here, Fran. We are talking about Jackson Fucking Cole!"
Para akong mabibingi sa malakas na boses ni Valentina.
"Pinatay niya ang mama mo! Pinatay niya tapos ayaw mong maniwala?! Ayaw mong tanggapin ang totoo kasi umaasa ka na normal na tao lang iyong pinaguusapan natin dito! No, Fran! Gago si Jackson!"
Tahimik lang akong umiiyak. Durog na durog ako. Pinabayaan ko siyang sabihin ang lahat ng gusto niyang sabihin. Tinanggap ko lahat ng masasakit na salita dahil siguro nga deserve ko lahat iyon. Deserve ko iyon sa pagiging gullible ko. Dahil kahit gulong-gulo ang utak at damdamin ko, gusto ko pa ring makita si Jackson.
"A beast is not worthy of a beauty like you," she said with a mocking tone. "Kung sana umiwas at lumayo ka na lang, baka wala ka rito. Baka hindi magiging patapon ang buhay mo. Dahil sayang ka, Fran."
Naging tahimik ang paligid. Kung napagod o nagsawa na si Valentina, hindi ko alam. Pero ramdam ko na hindi umalis sa akin ang paningin niya. Alam ko na sa mga oras na ito ay sinusukat niya pa rin ako. Sinusukat niya kung hanggang saan ako kakapit sa lalaking hindi ko alam kung dapat ko pa bang paniwalaan at mahalin kahit napakagulo na ng mga nangyayari.
But this is not the right time to weigh my feelings for him. Calder needs me.
"Valentina..." marahan ko siyang tiningala.
"What?!" She me raised her left brow.
"Valentina, despite everything, you still love Jackson, right? Siya ang puno't dulo ng galit mo. Okay lang na ibuhos mo na lang sa akin ang lahat ng galit, pero wag mo sanang hayaang makapanakit siya. Hindi pa huli, tulungan mo si Calder," pakiusap ko sa kanya.
Umiling siya at mapait na ngumisi. "I'm not stupid."
"I know you're not stupid, so please stop this."
"Hindi mo pa ba naiintindihan? Hinahanap ka ni Jackson. Kahit ano pang reason kung bakit ka nawawala, hindi na mababago ang galit niya. Pero iyong pagbubuntunan niya ng galit niya, pwedeng maibaling sa iba! At hindi ako ang aani ng galit niya!"
"Kung ang galit niya ang iniintindi mo, I can promise you na gagawin ko ang lahat para lang—"
"Shut up!" Nilapitan niya ako at ubod lakas na sinampal. "'Wag mong ipamukha sa akin na kayang-kaya mo siyang pasunurin, dahil hindi! Hindi mo kaya! Walang may kaya, Fran!"
"Please... Val, baka anong gawin niya kay Calder..."
"I don't care!" hiyaw niya saka siya tila litong nagpalakad-lakad sa harapan ko. "Nandito na 'to. Hindi na ako makakaatras. This is win-win situation for me. Mawawala ka, maiiwan kaming dalawa ni Jackson." Tumigil siya at tumingin sa akin. "At si Calder ang masisisi, hindi ako."
"Hindi mo maitatago habangbuhay ang tungkol dito kahit pa patayin mo ako at ibaon sa kung saang tagong lupalop ng mundo!"
Nagtagis ang mga ngipin ni Valentina.
"At pag nalaman niya, hindi ka niya mapapatawad! Hindi ka niya mapapatawad na dahil sa 'yo, ang sarili niyang kapatid ang sinisi niya sa pagkawala ko!"
Her eyes widened in shock. "Y-you knew?"
Kahit ako ay nagulat na alam na din ni Valentina. "Alam mo na ang tungkol kay Calder?"
Napahilamos siya sa kanyang mukha. "It's a top secret..."
"Kailan mo pa alam, Val?"
Matalim ang mga matang tiningnan niya ako. "Matagal na! Paano mong nalaman ang tungkol kay Calder?! It's a freakin' top secret! Walang may alam at walang dapat makaalam!"
"Sinabi ni Jackson..." mahinang sagot ko.
Nilapitan niya ako. "Pati ang bagay na ito, sinabi niya sa 'yo? Bakit? Ano bang meron ka? Bakit pinagkakatiwalaan ka niya sa mga bagay na ganito? Ang uncle ko ang abogado ng mga Cole, at siya lang ang may alam ng tungkol sa bastardo ni Vice. Wala akong alam noong una, pero palaisipan na sa akin kung bakit sa kabila ng pagtutol ni Vice ay nasa mansiyon si Calder bilang tauhan ni Jackson. Pero ako iyong taong hindi matatahimik kapag may mga bagay na nagpapagulo sa akin kaya I did everything para malaman kung bakit mahalagang tao si Calder sa mag-amang Cole. Butas ng karayom ang sinuong ko just to know the truth about him. 'Tapos ikaw? Basta niya lang sinabi sa 'yo?"
Umiwas ako ng paningin. "Pakawalan mo ako, Val. Pakawalan mo ako at hindi ako magsusumbong. I promise you, hindi ka mapapahamak... at hindi mapapahamak si Calder."
"And then what? Uuwi ka kay Jackson?" maanghang niyang tanong.
Hindi ako nakaimik. Ang sagot, hindi ko alam. Hindi ko alam kung uuwi ako, kung dapat bang umuwi ako. Kailangan kong umuwi para hindi magkagulo, pero paano naman ako? Magulong-magulo na ang mundo ko.
"No, Fran. Hindi kita mapagbibigyan. Pero wag mo na rin masyadong alalahanin si Calder. Malaki na iyon. Mautak iyon. Kaya naman siguro niya ang sarili niya." Tumalikod na sa akin si Valentina.
Kahit anong tawag ko sa kanya ay hindi na siya lumingon pa. Lumabas na siya ng kuwarto. Naiwan na ulit akong nag-iisa at takot na takot. Pero hindi takot para sa sarili ko ang nararamdaman ko, kundi takot para sa dalawang lalaking naging malaking parte ng buhay ko.
"WAKE UP, BITCH!"
Nagising ako sa malamig na tubig na tumapon sa aking mukha. Sa pag-iyak ko kanina ay hindi ko na namalayang naigupo na ako ng antok at pagod. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulog, basta nagising na lang ako sa tubig na ibinuhos sa akin at sa lakas ng boses na alam kong hindi kay Valetina.
Gulat akong napatingala sa babaeng nasa harapan ko. "Sacha?!"
Nanlilisik ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. "Hi,bitch! I'm so glad to see you again! Ano, akala mo hindi mo na ako makikita since nakicked out na ako sa school?!"
What was she doing here? Alam ni Sacha na kinidnap ako?! Kasabwat ba ni Valentina ang kapatid niya?
Hinila niya ang buhok ko. "Do you really think na nanalo ka na, Fran?"
Nang makabawi ay sinagot ko siya. "Walang nagpapaligsahan dito, Sacha. At bakit ka nandito? Kasabwat ka ba ng ate mo sa pagkidnap sa akin?!"
Ngumisi siya. "Actually, no. But damn, bitch! I was thrilled when I learned about this kidnap 'thingy'." Napahagikhik siya. "So maybe you can say that I'm an accomplice here since I wanna get even with you."
"Hindi mo ginagamit ang isip mo, Sacha!"
"What?!"
"Papatayin ako ng ate mo! May motibo siya na gusto niya akong idispatsa! At ang pagpatay sa akin na lang ang way para hindi ko kayo isumbong sa mga pulis! Dahil lang sa gusto mong gumanti sa akin, gusto mo na ring maging mamamatay tao? Ganon mo ka-idol ang ate mo?!"
Kitang-kita ko ang paglunok ng makinis na leeg ni Sacha. It seemed like she had no idea what was really going on.
"Sa tingin mo talagang walang makakaalam na si Valentina ang mastermind ng pagkidnap at pagpatay sa akin? Sa tingin mo titigil si Jackson nang hindi nalalaman ang totoo? At sa tingin mo kapag hinuli na ng mga pulis si Valentina ay hindi ka kasama?! You are so wrong, Sacha! So wrong!"
Natigilan siya matapos manlaki ng mga mata.
"So please habang hindi pa huli, don't do this, Sacha. Maawa ka sa anak mo. Maawa ka sa future mo!"
Iiling-iling siyang umatras. "'The fuck are you saying!"
"I'm just stating facts here, Sacha—"
Pabalandrang bumukas ang pinto ng kuwarto. Pumasok ang namumulang si Valentina. "Sacha, what the hell are you doing here?!"
Agad na namutla si Sacha. "Ate, I just wanna see—" Malakas na sampal ang nagpatigil sa pagsasalita niya.
"You're just involving yourself in this mess!"
"But, Ate!"
"Go home, Sacha!"
Nangilid ang mga luha ni Sacha habang nakatingin sa nakatatandang kapatid. "Ate, is that true na papatayin mo si Fran? I thought you're just gonna teach her lessons and—"
"It's not that easy, Sach. Malaking gulo ito, hindi ka dapat nandito!" mariing ani Valentina. "Please umuwi ka na!"
"I'm scared, Ate... What if malaman ni Kuya JC—"
"He won't! Kaya umuwi ka na at wag mong ituturo kahit kanino ang lugar na ito. At mas lalong wag mong sasabihin kahit kanino na alam mong ako ang nagpakidnap kay Fran!"
Tumingin sa akin si Sacha. Ang mga mata niya na puno ng galit kanina ay ngayo'y naglaho na, ang tanging nakikita ko na ngayon sa kanya ay takot at pag-aalala. At kahit hindi niya aminin, may natitira pa ring konsensiya sa kaibuturan niya.
"Do you really need to kill her?" mahinang anas niya. "I know she's a bitch and a pain in the ass, but do you really need to kill her, Ate?"
"Yes," diretsong sagot ni Valentina.
"Ate, you will kill—"
"I don't have a choice, Sach. Para matapos na ito, iyon na lang ang kailangang mangyari. Pero wag kang mag-alala, hindi naman ako mismo ang papatay sa kanya kundi ang mga tauhan ko." Hinila niya ang kapatid at hinaplos sa pisngi. "Hush, baby sis. Hindi mo kailangang isipin si Fran, all right? She's not important. You'll forget about her. You'll forget about this. Everything will be back to normal once she's gone. Nakaganti ka na sa pang-aagaw niya kay King sa 'yo, wala ka ng aalalahanin pa, at ikaw na ulit ang prettiest girl in the campus. At ako? I will be happy with Jackson, finally."
Tumango si Sacha pero ang mga mata ay may bahid pa rin ng takot. Kahit si Valentina ay mababakasan din ng takot pero pilit na tinatapangan ang sarili.
"Go home, baby sis. I promise, everything will be okay after this." Hinalikan niya sa noo si Sacha. "Okay?"
"But I'm still scared... what if may makaalam, Ate?"
"Walang makakaalam. Ako na ang bahala kaya umuwi ka na habang maaga pa—"
"Too late."
Sabay kaming tatlo na napalingon sa nagsalita mula sa pinto. Ni hindi namin napansin na may pumasok na pala sa loob. Nakatayo si Calder sa may pinto habang chill na nakapamulsa sa suot na tight jeans.
"Too late for the both of you, Hynarez Sisters." Nakangisi ang lalaki habang tila aliw na aliw sa pagda-drama ng magkapatid.
"What the fuck?!" gulat na bulalas ni Valentina.
"Calder!" Maluha-luha ako habang nakatingin sa kanya. Naiiyak ako hindi dahil sa narito siya para iligtas ako, kundi dahil walang nangyaring masama sa kanya. Ang sabi ni Valentina, nahuli na siya ng mga tauhan ni Jackson kaya paano siya nakatakas? Anong nangyari? At si Jackson, nasaan siya? Kumusta na siya? Hinahanap niya pa ba ako? I can't wait to ask Calder those questions.
"You should be dead by now! Galit na galit si Jackson sa 'yo, paano ka nakatakas sa mga tauhan niya?!" labasan ang litid sa leeg na sigaw ni Valentina. "And how did you get in here?!"
Napakamot sa ulo si Calder. "'Nu ba 'yan daming tanong."
"You are a dead man the moment you entered this place! Hindi ko hahayaang makalabas ka rito ng buhay para ipagkalat mo pa sa iba at sabihin kay Jackson na ako ang kumuha kay Fran! I'm not letting you or anyone ruin my plan!"
Umarko ang isang kilay ni Calder. "Ow?"
Nang makabawi ay biglang tumawa si Valentina. "Kahit pa well trained ka, wala kang laban magisa sa mga tauhan ko." Inilabas niya ang cell phone mula sa hand bag. "You're doomed, Calder Raegan Knight."
"Ops! Who told you na mag-isa ako?"
Natigilan si Valentina. "Huh?"
Lalong lumaki ang ngisi ni Calder. "And who told you na may tatawagin ka pang tauhan sa labas?"
"What the..." Hindi na natapos ni Valentina ang sinasabi nang mula sa likod ni Calder ay may isa pang lalaking dumating.
"Oh my, Ate..." Naluluhang napakapit si Sacha sa kapatid.
Maging ako ay hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ang matangkad na lalaking kasunod ni Calder ay may taglay na malamig na mga mata at sa kaliwang kamay niya ay may hawak siyang .45 caliber.
"Jackson..." nangingilid ang mga luhang sambit ko sa pangalan niya.
JF
Bumalik si Valentina matapos lang ang ilang oras. May ibinato siyang envelope sa harapan ko. Sumabog sa sahig ang laman niyong mga papel. Hindi ko man mabistahan nang isa-isa ang mga papel ay sapat na ang ilang parte na nahagip ng mga mata ko.
"S-saan mo nakuha 'yan?"
"I found that envelople in Calder's cabin. Fortunately, he's no longer there when I arrived." Sinipa niya ang mga papel sa sahig para magkahiwa-hiwalay. Inilapit niya sa akin ang mga iyon gamit ang paa niya na may suot na pulang high heel stilettos.
Ang mga papeles na nasa harapan ko ay ang mga ebidensiyang sinabi ni Calder sa akin noong huling pag-uusap namin. Ang mga ito ang nagsasabing hindi nagpakamatay si Mama. Hindi nagpakamatay kundi pinatay.
"I'm still in shock, you know?" Tumawa pa si Valentina at umiling-iling. "He's really a motherfucking beast!"
Nanghihina akong tumingala sa kanya. "Can you read those papers for me?"
"What?"
"Sinabi ba diyan na si Jackson ang pumatay kay Mama?" mahinang tanong ko.
Napalunok siya at napatitig sa mga papeles na nasa sahig.
"Hindi sinabi, di ba? Sinabi diyan na pinatay si Mama, na hindi siya totoong nagpakamatay, pero hindi sinabi na si Jackson ang pumatay sa kanya!"
"Sino sa tingin mo ang gumawa?" Pinulot niya isa-isa ang mga papeles. "Sino, Fran? May gagawa pa bang iba kung hindi siya? Siya lang ang intensiyon. Siya lang!"
Pumatak ang mga luha ko. "He told me it wasn't him..."
And I believed him that time... but now? I don't know.
"Goddammit! You are fully aware that his words never supported his actions. You fucking know it but you're not doing anything! You're letting him deceive you!"
Lumuluha akong umiling.
"No!" Valentina snapped. "We are not talking about a normal guy here, Fran. We are talking about Jackson Fucking Cole!"
Para akong mabibingi sa malakas na boses ni Valentina.
"Pinatay niya ang mama mo! Pinatay niya tapos ayaw mong maniwala?! Ayaw mong tanggapin ang totoo kasi umaasa ka na normal na tao lang iyong pinaguusapan natin dito! No, Fran! Gago si Jackson!"
Tahimik lang akong umiiyak. Durog na durog ako. Pinabayaan ko siyang sabihin ang lahat ng gusto niyang sabihin. Tinanggap ko lahat ng masasakit na salita dahil siguro nga deserve ko lahat iyon. Deserve ko iyon sa pagiging gullible ko. Dahil kahit gulong-gulo ang utak at damdamin ko, gusto ko pa ring makita si Jackson.
"A beast is not worthy of a beauty like you," she said with a mocking tone. "Kung sana umiwas at lumayo ka na lang, baka wala ka rito. Baka hindi magiging patapon ang buhay mo. Dahil sayang ka, Fran."
Naging tahimik ang paligid. Kung napagod o nagsawa na si Valentina, hindi ko alam. Pero ramdam ko na hindi umalis sa akin ang paningin niya. Alam ko na sa mga oras na ito ay sinusukat niya pa rin ako. Sinusukat niya kung hanggang saan ako kakapit sa lalaking hindi ko alam kung dapat ko pa bang paniwalaan at mahalin kahit napakagulo na ng mga nangyayari.
But this is not the right time to weigh my feelings for him. Calder needs me.
"Valentina..." marahan ko siyang tiningala.
"What?!" She me raised her left brow.
"Valentina, despite everything, you still love Jackson, right? Siya ang puno't dulo ng galit mo. Okay lang na ibuhos mo na lang sa akin ang lahat ng galit, pero wag mo sanang hayaang makapanakit siya. Hindi pa huli, tulungan mo si Calder," pakiusap ko sa kanya.
Umiling siya at mapait na ngumisi. "I'm not stupid."
"I know you're not stupid, so please stop this."
"Hindi mo pa ba naiintindihan? Hinahanap ka ni Jackson. Kahit ano pang reason kung bakit ka nawawala, hindi na mababago ang galit niya. Pero iyong pagbubuntunan niya ng galit niya, pwedeng maibaling sa iba! At hindi ako ang aani ng galit niya!"
"Kung ang galit niya ang iniintindi mo, I can promise you na gagawin ko ang lahat para lang—"
"Shut up!" Nilapitan niya ako at ubod lakas na sinampal. "'Wag mong ipamukha sa akin na kayang-kaya mo siyang pasunurin, dahil hindi! Hindi mo kaya! Walang may kaya, Fran!"
"Please... Val, baka anong gawin niya kay Calder..."
"I don't care!" hiyaw niya saka siya tila litong nagpalakad-lakad sa harapan ko. "Nandito na 'to. Hindi na ako makakaatras. This is win-win situation for me. Mawawala ka, maiiwan kaming dalawa ni Jackson." Tumigil siya at tumingin sa akin. "At si Calder ang masisisi, hindi ako."
"Hindi mo maitatago habangbuhay ang tungkol dito kahit pa patayin mo ako at ibaon sa kung saang tagong lupalop ng mundo!"
Nagtagis ang mga ngipin ni Valentina.
"At pag nalaman niya, hindi ka niya mapapatawad! Hindi ka niya mapapatawad na dahil sa 'yo, ang sarili niyang kapatid ang sinisi niya sa pagkawala ko!"
Her eyes widened in shock. "Y-you knew?"
Kahit ako ay nagulat na alam na din ni Valentina. "Alam mo na ang tungkol kay Calder?"
Napahilamos siya sa kanyang mukha. "It's a top secret..."
"Kailan mo pa alam, Val?"
Matalim ang mga matang tiningnan niya ako. "Matagal na! Paano mong nalaman ang tungkol kay Calder?! It's a freakin' top secret! Walang may alam at walang dapat makaalam!"
"Sinabi ni Jackson..." mahinang sagot ko.
Nilapitan niya ako. "Pati ang bagay na ito, sinabi niya sa 'yo? Bakit? Ano bang meron ka? Bakit pinagkakatiwalaan ka niya sa mga bagay na ganito? Ang uncle ko ang abogado ng mga Cole, at siya lang ang may alam ng tungkol sa bastardo ni Vice. Wala akong alam noong una, pero palaisipan na sa akin kung bakit sa kabila ng pagtutol ni Vice ay nasa mansiyon si Calder bilang tauhan ni Jackson. Pero ako iyong taong hindi matatahimik kapag may mga bagay na nagpapagulo sa akin kaya I did everything para malaman kung bakit mahalagang tao si Calder sa mag-amang Cole. Butas ng karayom ang sinuong ko just to know the truth about him. 'Tapos ikaw? Basta niya lang sinabi sa 'yo?"
Umiwas ako ng paningin. "Pakawalan mo ako, Val. Pakawalan mo ako at hindi ako magsusumbong. I promise you, hindi ka mapapahamak... at hindi mapapahamak si Calder."
"And then what? Uuwi ka kay Jackson?" maanghang niyang tanong.
Hindi ako nakaimik. Ang sagot, hindi ko alam. Hindi ko alam kung uuwi ako, kung dapat bang umuwi ako. Kailangan kong umuwi para hindi magkagulo, pero paano naman ako? Magulong-magulo na ang mundo ko.
"No, Fran. Hindi kita mapagbibigyan. Pero wag mo na rin masyadong alalahanin si Calder. Malaki na iyon. Mautak iyon. Kaya naman siguro niya ang sarili niya." Tumalikod na sa akin si Valentina.
Kahit anong tawag ko sa kanya ay hindi na siya lumingon pa. Lumabas na siya ng kuwarto. Naiwan na ulit akong nag-iisa at takot na takot. Pero hindi takot para sa sarili ko ang nararamdaman ko, kundi takot para sa dalawang lalaking naging malaking parte ng buhay ko.
"WAKE UP, BITCH!"
Nagising ako sa malamig na tubig na tumapon sa aking mukha. Sa pag-iyak ko kanina ay hindi ko na namalayang naigupo na ako ng antok at pagod. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatulog, basta nagising na lang ako sa tubig na ibinuhos sa akin at sa lakas ng boses na alam kong hindi kay Valetina.
Gulat akong napatingala sa babaeng nasa harapan ko. "Sacha?!"
Nanlilisik ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. "Hi,bitch! I'm so glad to see you again! Ano, akala mo hindi mo na ako makikita since nakicked out na ako sa school?!"
What was she doing here? Alam ni Sacha na kinidnap ako?! Kasabwat ba ni Valentina ang kapatid niya?
Hinila niya ang buhok ko. "Do you really think na nanalo ka na, Fran?"
Nang makabawi ay sinagot ko siya. "Walang nagpapaligsahan dito, Sacha. At bakit ka nandito? Kasabwat ka ba ng ate mo sa pagkidnap sa akin?!"
Ngumisi siya. "Actually, no. But damn, bitch! I was thrilled when I learned about this kidnap 'thingy'." Napahagikhik siya. "So maybe you can say that I'm an accomplice here since I wanna get even with you."
"Hindi mo ginagamit ang isip mo, Sacha!"
"What?!"
"Papatayin ako ng ate mo! May motibo siya na gusto niya akong idispatsa! At ang pagpatay sa akin na lang ang way para hindi ko kayo isumbong sa mga pulis! Dahil lang sa gusto mong gumanti sa akin, gusto mo na ring maging mamamatay tao? Ganon mo ka-idol ang ate mo?!"
Kitang-kita ko ang paglunok ng makinis na leeg ni Sacha. It seemed like she had no idea what was really going on.
"Sa tingin mo talagang walang makakaalam na si Valentina ang mastermind ng pagkidnap at pagpatay sa akin? Sa tingin mo titigil si Jackson nang hindi nalalaman ang totoo? At sa tingin mo kapag hinuli na ng mga pulis si Valentina ay hindi ka kasama?! You are so wrong, Sacha! So wrong!"
Natigilan siya matapos manlaki ng mga mata.
"So please habang hindi pa huli, don't do this, Sacha. Maawa ka sa anak mo. Maawa ka sa future mo!"
Iiling-iling siyang umatras. "'The fuck are you saying!"
"I'm just stating facts here, Sacha—"
Pabalandrang bumukas ang pinto ng kuwarto. Pumasok ang namumulang si Valentina. "Sacha, what the hell are you doing here?!"
Agad na namutla si Sacha. "Ate, I just wanna see—" Malakas na sampal ang nagpatigil sa pagsasalita niya.
"You're just involving yourself in this mess!"
"But, Ate!"
"Go home, Sacha!"
Nangilid ang mga luha ni Sacha habang nakatingin sa nakatatandang kapatid. "Ate, is that true na papatayin mo si Fran? I thought you're just gonna teach her lessons and—"
"It's not that easy, Sach. Malaking gulo ito, hindi ka dapat nandito!" mariing ani Valentina. "Please umuwi ka na!"
"I'm scared, Ate... What if malaman ni Kuya JC—"
"He won't! Kaya umuwi ka na at wag mong ituturo kahit kanino ang lugar na ito. At mas lalong wag mong sasabihin kahit kanino na alam mong ako ang nagpakidnap kay Fran!"
Tumingin sa akin si Sacha. Ang mga mata niya na puno ng galit kanina ay ngayo'y naglaho na, ang tanging nakikita ko na ngayon sa kanya ay takot at pag-aalala. At kahit hindi niya aminin, may natitira pa ring konsensiya sa kaibuturan niya.
"Do you really need to kill her?" mahinang anas niya. "I know she's a bitch and a pain in the ass, but do you really need to kill her, Ate?"
"Yes," diretsong sagot ni Valentina.
"Ate, you will kill—"
"I don't have a choice, Sach. Para matapos na ito, iyon na lang ang kailangang mangyari. Pero wag kang mag-alala, hindi naman ako mismo ang papatay sa kanya kundi ang mga tauhan ko." Hinila niya ang kapatid at hinaplos sa pisngi. "Hush, baby sis. Hindi mo kailangang isipin si Fran, all right? She's not important. You'll forget about her. You'll forget about this. Everything will be back to normal once she's gone. Nakaganti ka na sa pang-aagaw niya kay King sa 'yo, wala ka ng aalalahanin pa, at ikaw na ulit ang prettiest girl in the campus. At ako? I will be happy with Jackson, finally."
Tumango si Sacha pero ang mga mata ay may bahid pa rin ng takot. Kahit si Valentina ay mababakasan din ng takot pero pilit na tinatapangan ang sarili.
"Go home, baby sis. I promise, everything will be okay after this." Hinalikan niya sa noo si Sacha. "Okay?"
"But I'm still scared... what if may makaalam, Ate?"
"Walang makakaalam. Ako na ang bahala kaya umuwi ka na habang maaga pa—"
"Too late."
Sabay kaming tatlo na napalingon sa nagsalita mula sa pinto. Ni hindi namin napansin na may pumasok na pala sa loob. Nakatayo si Calder sa may pinto habang chill na nakapamulsa sa suot na tight jeans.
"Too late for the both of you, Hynarez Sisters." Nakangisi ang lalaki habang tila aliw na aliw sa pagda-drama ng magkapatid.
"What the fuck?!" gulat na bulalas ni Valentina.
"Calder!" Maluha-luha ako habang nakatingin sa kanya. Naiiyak ako hindi dahil sa narito siya para iligtas ako, kundi dahil walang nangyaring masama sa kanya. Ang sabi ni Valentina, nahuli na siya ng mga tauhan ni Jackson kaya paano siya nakatakas? Anong nangyari? At si Jackson, nasaan siya? Kumusta na siya? Hinahanap niya pa ba ako? I can't wait to ask Calder those questions.
"You should be dead by now! Galit na galit si Jackson sa 'yo, paano ka nakatakas sa mga tauhan niya?!" labasan ang litid sa leeg na sigaw ni Valentina. "And how did you get in here?!"
Napakamot sa ulo si Calder. "'Nu ba 'yan daming tanong."
"You are a dead man the moment you entered this place! Hindi ko hahayaang makalabas ka rito ng buhay para ipagkalat mo pa sa iba at sabihin kay Jackson na ako ang kumuha kay Fran! I'm not letting you or anyone ruin my plan!"
Umarko ang isang kilay ni Calder. "Ow?"
Nang makabawi ay biglang tumawa si Valentina. "Kahit pa well trained ka, wala kang laban magisa sa mga tauhan ko." Inilabas niya ang cell phone mula sa hand bag. "You're doomed, Calder Raegan Knight."
"Ops! Who told you na mag-isa ako?"
Natigilan si Valentina. "Huh?"
Lalong lumaki ang ngisi ni Calder. "And who told you na may tatawagin ka pang tauhan sa labas?"
"What the..." Hindi na natapos ni Valentina ang sinasabi nang mula sa likod ni Calder ay may isa pang lalaking dumating.
"Oh my, Ate..." Naluluhang napakapit si Sacha sa kapatid.
Maging ako ay hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ang matangkad na lalaking kasunod ni Calder ay may taglay na malamig na mga mata at sa kaliwang kamay niya ay may hawak siyang .45 caliber.
"Jackson..." nangingilid ang mga luhang sambit ko sa pangalan niya.
JF
Bạn đang đọc truyện trên: ZingTruyen.Xyz